To my same, pokazujemy innym, jak chcemy być traktowane

Osoba pewna siebie, akceptuje swoje wady, więc nie musi się bać, że ktoś je odkryje. Ludzie niepewni siebie, kierują się obawą, że odniosą porażkę. Nie dość, że mają w sobie olbrzymie pokłady lęku o niepowodzenia, to do tego jak ognia unikają krytyki, która też wzbudza w nich wielki strach.

Myślę, że jest niewiele osób, które potrafią znieść myśl, że są nielubiane. Jeżeli ktoś ma niskie poczucie własnej wartości, szybko czuje się urażony i częściej odczuwa odrzucenie. Dużo łatwiej sprawić takiej osobie przykrość, czego możemy nawet nie zauważyć. Podświadomie inni ludzie wyczuwają strach przed odrzuceniem, co może powodować ich oddalenie.

Nie chodzi o to żeby być lubianym, ale postępować właściwie w zgodzie ze sobą

Możemy żyć tak, aby uszczęśliwiać innych, ale nie siebie, co też wiele osób robi. Sztuką jest znaleźć taki kompromis, żeby każda ze stron była zadowolona, a zaczynamy od zadowolenia z samych  siebie. Jeżeli my jesteśmy nieszczęśliwe, to trudno jest nam dać szczęście innym.

Pokaż ludziom, że masz do siebie szacunek, widzisz, że jesteś wystarczająco dobra. Naszą postawą możemy zasygnalizować, w jaki sposób chcemy być traktowane. Kiedy sama chowasz się w kącie, nie oczekuj, że ktoś zwróci na Ciebie uwagę. Jeżeli sama nie wypowiadasz swojego zdania, możesz czekać w nieskończoność, aż ktoś cię o nie zapyta.

Mów do siebie i o sobie dobrze

Jeżeli sama siebie nie potrafisz docenić i pochwalić, to jak chcesz to uzyskiwać od innych? Uczmy się, że robiąc wiele rzeczy, wypełniając obowiązki zawodowe czy rodzinne, warto się nagradzać. Nie muszą to być znaczące nagrody, czasem wystarczy filiżanka ciepłej herbaty, wypita na siedząco, w ciszy i spokoju.

Przyjmuj komplementy, nie zaprzeczaj im, ani nie umniejszaj. Jeżeli ktoś Ci dziękuje, odpowiedz: „proszę”, a nie, że: „to nic takiego”. Robimy wiele rzeczy, za które nie oczekujemy wdzięczności, więc jak ktoś ją okazuje, to doceń to, przyjmij i ciesz się, że zauważono twoje starania.

Ktoś powie coś miłego, na temat twojej pracy? To super, odpowiedz, że to wspaniale, że ktoś zauważa twoje wysiłki. Czasem może ci się wydawać, że nie robisz nic nadzwyczajnego, ale inni ludzie mogą zauważać, olbrzymi wkład twojej pracy. Zasługujesz na komplementy i pochwały, zwłaszcza te, które dajesz sama sobie – ucz się tego.

Zaprzyjaźnij się ze swoim ciałem

Jak umyjesz buzię, to uśmiechnij się do lustra i powiedz sobie coś miłego. Jeśli masz podpuchnięte oczy, to nie szkodzi, możesz się pośmiać sama z siebie. Pogłaskaj swoje fałdki na brzuchu, potrząśnij udami. Nie szukaj, co może być nie tak, bądź wdzięczna za to jak jest. Codzienna pogadanka z lustrem to świetny pomysł, akceptowania niedoskonałości, można się nauczyć.

Codzienny spacer, albo chociaż wietrzenie sypialni przed snem, to dobro dla umysłu. Mieszkając w mieście, warto jak najczęściej odwiedzać parki, planty lub inne miejsca, gdzie jest zieleń. W weekendy wybierz się w podroż do lasu, albo nad jezioro, gdzie możesz przyjrzeć się przyrodzie i odpocząć. Obcowanie z naturą może być świetnym rozwiązaniem, na nadmiar obowiązków i tysiąca myśli w głowie.

Jedzenie, które odżywia, a nie zapycha, to szacunek do naszego ciała. Odstawiając pszenicę i cukier, można zauważyć spore zmiany w ilości energii, jaką dysponujemy w ciągu dnia. Po dłuższym czasie, nawet nasze zmysły zaczynają się wyostrzać. Z dobrym nastawieniem psychicznym, głodówki mogą pomóc, uleczyć się naszemu ciału.

Podziękuj sobie za to, co już masz

Każdego dnia, zanim wstaniesz z łóżka, podziękuj, że mogłaś spać w bezpiecznym miejscu. Podziękuj sobie, że spałaś w czystej pościeli. Jeżeli mogłaś się w nocy do kogoś przytulić, to też podziękuj sobie, że wybrałaś właśnie tę osobę. To Ty dokonałaś dobrych wyborów.

Doceniaj to, co osiągnęłaś własną pracą, nie wymyślaj, że to szczęście albo przypadek. Osoby z niskim poczuciem wartości, nie doceniają swoich wysiłków. Jeżeli nie cenisz sama siebie, jeżeli sobie umniejszasz, to nikt nie doceni tego, co robisz. Uwierz, że to Ty masz moc sprawczą.

To wewnętrzny krytyk w naszej głowie twierdzi, że zrobiłaś za mało, że mogłaś dużo więcej. Szkoda, że nie dopomina się o swoją uwagę, kiedy wypoczywasz i nie krzyczy, że powinnaś relaksować się więcej. Pamiętaj, że nasze ciało to nie robot, okaż mu wdzięczność za to, że tak dobrze ci służy.

Okazując wdzięczność sobie, zauważysz, że zaczynasz doceniać starania innych. Im więcej dajesz bezinteresownie, nie oczekując rewanżu, tym więcej możesz otrzymać. Dobro przyciąga dobro. Otwieraj swoje zmysły na otrzymywanie, życie w dostatku, nie musi oznaczać pieniędzy.

Miej do siebie dystans

Przeglądaj się w każdej mijanej witrynie i uśmiechaj się, to wspaniałe, że potrafisz obdarzyć się, takim szczerym uśmiechem. Jak masz gorszy dzień, to porób głupie miny do lustra i zacznij śmiać się z siebie. Nabierając dystansu do własnej osoby, czujemy się lepiej, nie musimy być super poważne i chodzić z „kijem w pupie”.

Za często traktujemy się zbyt serio, jakbyśmy były kłębkiem świata. Jakbyśmy się bały, że korona spadnie nam z głowy. Nie ma sensu tracić czasu, żeby kreować swój wizerunek kobiety idealnej. Jak powiedziała jedna z moich znajomych: „jak jesz makowiec, to normalne, że masz mak w zębach”.

Pozwól sobie na zdjęcia bez filtra, na rozczochrane włosy rano. To nie zbrodnia, jeżeli cały dzień spędzisz w dresach. Jeżeli sama będziesz mieć do siebie więcej luzu, inni ludzie też, nie będą mieć wygórowanych oczekiwań. Zapomnij o telewizyjnych celebrytkach, żeby wyglądać jak one, potrzebujesz kilku godzin na make-up.

Wyrzuć krytykę za drzwi

Wiedziałaś o tym, że nastawienie do samych siebie, często przenosimy na innych? Jeżeli wobec siebie mamy wiele wątpliwości i zastrzeżeń, to tak samo szukamy wad w innych ludziach. Krytykując siebie, okazujesz sobie brak szacunku, przecież gdybyś mogła zrobić coś lepiej, to zapewne byś zrobiła.

Każdego dnia, kiedy czujesz, że coś zawaliłaś powtarzaj sobie, że zrobiłaś tyle, ile mogłaś w danym momencie. Nie traktuj siebie jak wroga, ale bądź wyrozumiała. Jeżeli dla siebie będziesz wspaniałomyślna, to dla innych jeszcze lepsza.

Osobą, która może sprawić Ci olbrzymi ból, jesteś Ty sama. Nikt nie potrafi nam tak nawymyślać, jak my sobie, bo nikt nie zna prostej drogi do tego, żeby nas mocno zranić. Zwracaj uwagę na myśli, bo one zamieniają się w słowa, które mówisz do siebie. Jeżeli ktoś słyszy jak siebie krytykujesz, nie będzie mieć skrupułów, by oceniać cię taką samą miarą.

Idealni ludzie nie istnieją

Wiele kobiet w dzieciństwie nauczyło się, że wszystko trzeba robić idealnie. Czasem chcemy dorównać naszym niedoścignionym matkom albo teściowym, stajemy na głowie, żeby było perfekcyjnie. A czy zadajesz sobie pytania: po co, dla kogo, czemu, czy muszę?

Dążenie do idealności to rodzaj kontroli, czego się boisz, co się stanie jeżeli nie wyjdzie idealnie? Krytyki, negatywnej oceny? Po co ci ta idealność, jakie przekonanie nakazuje Ci, by starać się ponad miarę? Czy świat naprawdę były taki piękny, gdyby wszyscy byli idealni?

Dla mnie było bardzo uwalniające, kiedy w końcu zrozumiałam, że nigdy nie będę idealna. Jestem wystarczająca taka, jaka jestem teraz! Walka samej ze sobą jest tylko stratą czasu, lepiej cieszyć się życiem niż martwić, co jeszcze zrobić, żeby siebie ulepszyć.

Przyjrzyj się osobie, którą kochasz, czy na serio jesteś ślepa na jej wady? Nie, nie jesteś ślepa, widzisz je i akceptujesz. Tak samo postępuj ze sobą, wady są częścią ciebie, jeżeli możesz to je zmień, a jak nie to po prostu zaakceptuj. Czasem to co dla nas jest wadą, dla drugiej osoby może być atutem, pamiętaj o tym.

Pokochaj i zaakceptuj swoje wewnętrzne dziecko

Każda z nas ma swoją małą dziewczynkę w sobie, czasem może ona nam przeszkadzać, zwłaszcza, gdy walczy o naszą uwagę. Zajmij się swoim wewnętrznym dzieckiem, wsłuchaj się w siebie i dowiedz się, czego ono potrzebuje. Bądź uważna na swoje emocje, nie duś ich w sobie, tylko przyjrzyj się im.

Wiele przekonań o nas samych, mamy z dzieciństwa. Zastanów się, co o sobie myślisz, a w szczególności, skąd mogą się brać te nieprzychylne opinie. Warto wrócić do czasów, kiedy byłyśmy małe i przypomnieć sobie, w jakich sytuacjach byłyśmy oceniane źle.

Jeżeli masz przykre wspomnienie z dzieciństwa, to warto wykonać jedno z ćwiczeń terapeutycznych. Poszukaj zdjęcia z czasów, kiedy byłaś mała, przygotuj sobie kartkę i długopis. Napisz list do tej dziewczynki ze zdjęcia, powiedz jej, że ma w tobie wsparcie, że jesteś przy niej i nie pozwolisz jej skrzywdzić. Napisz wszystko, co sama chciałabyś usłyszeć w jej wieku.

 Naucz się mówić NIE

Wiesz, że wiele kobiet robi coś wbrew sobie, żeby tylko zaspokoić potrzeby innych ludzi? To osoby niepewne siebie, mają kłopot z mówieniem „nie”. Ma to związek z przekonaniem, że jeśli chcesz być lubiana, musisz robić to, co chcą inni, albo zostaniesz przez nich odrzucona.

Efekt jest taki, że często mówisz tak, kiedy chcesz powiedzieć nie, wzrasta w tobie niechęć do osób, które wyrażają prośbę. Tobie wydaje się, że one cię naciskają, więc nie potrafisz odmówić, a twoje poczucie bycia ofiarą wzrasta. Z ofiary przeistaczasz się w kata i zaczynasz odczuwać coraz większą złość na drugą osobę.

Masz prawo mówić nie! Każda dorosła osoba, potrafi uszanować twoje zdanie. Robienie czegoś wbrew sobie, tylko po to żeby sprawić przyjemność innym ludziom, nie jest najlepszym pomysłem. Zacznij stawiać granice, a zobaczysz jak szybko inni zaczną się z nimi liczyć.

Pamiętaj, że masz te same prawa, co inni ludzie, jesteś na tym samym poziomie wartości. Możesz domagać się szacunku i akceptacji twojego zdania, bo wszyscy ludzie mają takie samo znaczenie. Nikt nie jest wyżej lub niżej, status społeczny, rodzinny czy jakikolwiek inny, nie jest definicją ciebie.